İnternet Neden Sınırlı Diyor?
Kayseri’de, 25 yaşında, bol bol günlük tutan, duygularını saklamayan bir genç olarak bazen içinde kaybolduğum bir dünyam oluyor. Bazen sadece bir anı düşünürken, bazen de internetin sınırlı olduğu bir günün getirdiği hayal kırıklığıyla, çok fazla şeyi aynı anda hissediyorum. Bugün de böyle bir gündü.
Bir Gecenin Başlangıcı
Bir Cumartesi akşamı, işlerin bitip bir süre yalnız kalmak istedim. Kayseri’nin o eski taş sokaklarında yalnız yürürken, aslında içimdeki kaosu da dışarıya atmak istiyordum. Telefonum elimde, kafamda birkaç fikir var. Aklıma geldi, neden biraz YouTube’da dolaşmayayım? Yeni bir video izleyip, rahatlayabilirim. Çekişmeli bir gündü, işlerim çok yoğun, belki bu gece bir nebze olsun rahatlarım. Fakat…
Telefonumun ekranı birdenbire titremeye başladı. İnternete bağlanmak istiyorum ama bağlantı yok! “Ne olur, ne olur!” diye içimden geçirdim. Bir süre önce bağlandığım internet, bir anda “Sınırlı” diyerek beni beklemeye koymuştu.
Ben: “Yine mi? Nasıl olur? Bugün de böyle bir şey mi oluyor?”
Başımı kaldırıp biraz gökyüzüne baktım. Gökyüzü Kayseri’nin kararmış gece ışıklarıyla beyaz ve mor karışımıydı. Ama o an, beynimdeki duygular o kadar karmaşıktı ki… Gökyüzünü görmek, hiçbir şey ifade etmiyordu.
“İnternet Neden Sınırlı Diyor?” Hissediyorum, Her Şey Benden Uzaklaşıyor
Yavaşça telefonu cebime koydum ve adımlarımı hızlandırdım. Bu gibi küçük engeller, aslında büyük bir hayal kırıklığı yaratabiliyor insanın içinde. “Bir video izleyeceğim,” diye düşündüğümde, internetin sınırlı olmasına takıldım, çok kısa süreliğine bile olsa.
İç Sesim: “Hayır, bu gece biraz rahatlayacak ve kafamı dağıtacak bir şeyler yapmalıyım, yeter artık.”
Ama bir bakıma bu sınırlı internet durumu, daha derin bir şeyin belirtisi gibiydi. Bir noktada, çok fazla şeyin kontrolümü kaybettiğini hissettim. Her şeyin hızla ilerlediği, her şeyin her an ulaşılabilir olduğu bir dönemde, birdenbire bir şeyin sınırlı olması, beni hem hayal kırıklığına uğratıyor hem de bir tür derin boşluğa sürüklüyordu. Bu, sadece internetle ilgili değildi, daha fazlasıydı. Her şeyin ne kadar geçici olduğu, ne kadar kontrolsüz olabileceği konusunda bir tür farkındalık yaratıyordu bende.
Hızla Geçen Zamanın Ve Kaybolan Duyguların Farkında Olmak
Evet, bu akşamda olduğu gibi bazen, internetim sınırlı olduğunda aslında başka bir şeyin de sınırlı olduğunu fark ediyorum. Olan bitenlere olan ilgim, benim içsel dünyamda yaşadıklarım. Çok fazla hedefe, amaca sahip olmanın ve her an her şeye ulaşmanın getirdiği bir tür bıkkınlık da var. O akşam, bu tür küçük “engellerin” aslında büyük anlamlar taşıdığını düşündüm.
Ben: “Belki de böyle olması gerekiyordu. Belki de biraz daha yavaşlamalıyım, biraz daha düşünmeliyim. Bu kadar hızlı gitmek, bir şeyleri kaybettiriyor.”
O akşam ne video izledim ne de sosyal medya sayfalarını açabildim. Ama belki de bu, bir anlamda doğruydu. İnternet sınırlıydı ama belki de ben de o anda sınırlıydım. Kendimi dış dünyadan, internetten, her şeyden soyutlamak, bir yavaşlamaya gitmek, belki de bu kadar hızlı yaşamak yerine, anı, kendimi daha çok içselleştirmek gerekiyordu.
İnternet ve Hayat: Birbirini Dolduran Sınırlamalar
Bu tür sınırlamalar her zaman hayatımızda karşımıza çıkar. Bazen internetin sınırlı olması gibi bir durum, bize daha geniş bir perspektif kazandırır. Belki de o gece, internetin sınırlı olması, hayatın da sınırlarının farkına varmamı sağladı. İnsan, sürekli bir şeylere ulaşma çabasında olunca, birdenbire bu ulaşma hakkı elinden alındığında ne hissettiğini anlamaya başlıyor.
İç Sesim: “Senin gibi birinin böyle bir şey yaşaması normal mi? Her şeyin peşinden koşmak, bazen hiçbir yere gitmemek anlamına gelir.”
Gerçekten de öyle. Sürekli bir hedefe, bir amaca yönelmek insanı yorar. Belki de bu internet sınırlı durumu, her şeyin geçici olduğunu hatırlatıyordu. Her şeyin belirli bir sınırı var ve ne kadar hızlı gidersek gidelim, bu sınırlara takılmak zorundayız. Her şeyin biraz sınırlandığı zamanlar, belki de insanın daha fazla içsel huzur bulacağı anlardır.
Bir Sonraki Gün: Farklı Bir Başlangıç
Ertesi gün, internetim tekrar açıldı. Ama aslında o gece yaşadığım deneyim, bana biraz daha içsel bir rahatlık kazandırdı. İnternet sınırlı olsa da, ben kendimi tekrar bulmuş gibi hissediyordum. Bir video izlemek, bir yazı okumak yerine, hayatın gerçek hızıyla, biraz daha içsel bir yolculuğa çıktım.
İnternet neden sınırlı diyor? Çünkü bazen hayat da sınırlı oluyor. Bazen her şeyin çok hızlı ve çok ulaşılabilir olmasına gerek yok. O gece internetin sınırlı olması, bana her şeyin geçici olduğunu ve her zaman her şeyin el altında olamayacağını hatırlattı. Belki de hayatın hızına biraz ara vermek gerekiyordu.
Ve o gün, Kayseri’nin sokaklarında yürürken bir şarkının melodisi kafamda çaldı: “Bazen yavaşlamak gerek…”